دوره‌ای که می‌تونه مسیر شغلیت رو عوض کنه! دوره‌ای که می‌تونه مسیر شغلیت رو عوض کنه!
🎯 ثبت نام

آموزش رشته ها (string) در جاوا اسکریپت

رشته ها (string) در جاوا اسکریپت

از رشته (string) به منظور ذخیره سازی و دستکاری نوشته یا متن در جاوا اسکریپت استفاده می شود.
رشته در جاوا اسکریپت اصولا جهت ذخیره ی یک سری کاراکتر بکار می رود، مانند این مثال : "John Doe".
رشته می تواند هر نوشته ی داخل علامت نقل و قول باشد. امکان استفاده از هر دو نوع " " یا ' ' وجود دارد.

مثال:

نمونه یک

1
2
3
4
5
6
<script>
    var carName1 = "Volvo XC60";
    var carName2 = 'Volvo XC60';
    document.getElementById("demo").innerHTML =
    carName1 + "<br>" + carName2;
</script><button></button>
امتحان کنید

حتی می توان از علامت بیان شده داخل خود رشته استفاده کرد، مادام اینکه با علامت های نقل و قول اطراف رشته تداخل پیدا نکنند.

مثال:

نمونه دو

1
2
3
4
5
var answer1 = "It's alright";
var answer2 = "He is called 'Johnny'";
var answer3 = 'He is called "Johnny"';
document.getElementById("demo").innerHTML =
answer1 + "<br>" + answer2 + "<br>" + answer3;<button></button>
امتحان کنید

طول رشته (string length)

جهت بدست آوردن طول یک رشته، کافی است از خاصیت (property) length بهره ببرید.

مثال:

نمونه سه

1
2
var txt = "ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ";
document.getElementById("demo").innerHTML = txt.length;<button></button>
امتحان کنید

کارکاترهای ویژه ی (Special Characters) جاوا اسکریپت

به این خاطر که رشته باید حتما داخل علامت نقل و قول قرار داده شود، جاوا اسکریپت قادر به درک رشته های مشابه نمونه ی زیر نخواهد بود.

مثال:
1
2
                        var y = "We are the so-called "Vikings" from the north."
<button></button>

بدین معنا که رشته به صورت زیر کوتاه شده و بقیه ی آن درنظر گرفته نمی شود.

1
2
                        "We are the so-called ".‎
<button></button>

جهت اجتناب از بروز مشکلاتی از این دست، باید از کاراکتر"\ " استفاده کنید.
علامت (\) برای وارد کردن کاراکترهای ویژه مانند: (")، (') و یا رفتن به خط جدید در یک رشته، استفاده می شود.

مثال:

نمونه چهار

1
2
3
4
5
        var x = 'It\'s alright';
        var y = "We are the so-called \"Vikings\" from the north.";
 
        document.getElementById("demo").innerHTML = x + "<br>" + y;
<button></button>
امتحان کنید

جدول زیر تمامی کاراکترهایی که امکان درج آن ها در رشته با استفاده از (\) فراهم می آید را فهرست کرده.

خروجی
کد
single quote
\'
double quote
\"
backslash
\\
new line
\n
carriage return (رفتن سر خط)
\r
tab
\t
backspace
\b
form feed
\f

شکستن خطِ کدهای طولانی (قرار دادن کد در خط بعدی)

به منظور بهبود خوانایی کد، برنامه نویسان تا حد ممکن از قرار دادن بیش از 80 کاراکتر داخل یک خط اجتناب می کنند.
در صورتی که دستور جاوا اسکریپت داخل یک خط جا نمی گیرد، بهترین مکان برای شکستن آن خط پس از عملگر خواهد بود.

مثال:

نمونه پنج

1
2
3
4
5
6
7
<h1>My Web Page</h1>
 
<p>
    The best place to break a code line is after an operator or a comma.
</p>
 
<p id="demo">false</p><button></button>
امتحان کنید

همچنین می توان یک خط کد را از وسط یک رشته ی متنی (text string) قطع کرد و بقیه ی آن را در خط بعدی قرار داد، این امر با استفاده از کاراکتر" \ " امکان پذیر می شود.

مثال:

نمونه شش

1
2
3
4
<script>
    document.getElementById("demo").innerHTML = "Hello\
Dolly.";
</script><button></button>
امتحان کنید
توجه:

استفاده از کاراکتر مذکور به گونه ی که تشریح شد یک استاندارد ECMAScript (JavaScript) نیست. برخی از مرورگرها فاصله ی قبل از کاراکتر \ را نمی پذیرند.

روش امن تر و پرکاربرد تر، به هم وصل کردن رشته های شکسته شده توسط " + " می باشد.

مثال:

نمونه هفت

1
2
3
4
<script>
    document.getElementById("demo").innerHTML = "Hello" +
        "Dolly.";
</script><button></button>
امتحان کنید

اجازه ی نصف کردن (شکستن) خط کد با استفاده از کاراکتر \ به شما داده نمی شود.

مثال:

نمونه هشت

1
2
3
4
    <script>
        document.getElementById("demo").innerHTML = \
"Hello Dolly.";
    </script><button></button>
امتحان کنید

به طور معمول رشته های جاوا اسکریپت مقادیر اولیه ی هستند که از literal ها ساخته می شوند.

1
2
                        var firstName = "John"
<button></button>

اما می توان رشته ها را با استفاده از کلید واژه ی new به عنوان شی تعریف کرد.

1
2
                        var firstName = new String("John")‎
<button></button>
مثال:

نمونه نه

1
2
3
4
5
6
7
<script>
    var x = "John";              // x is a string
    var y = new String("John");  // y is an object
 
    document.getElementById("demo").innerHTML =
    typeof x + "<br>" + typeof y;
</script><button></button>
امتحان کنید
توجه:

سعی کنید تا حد ممکن از ایجاد رشته به عنوان اشیا خودداری کنید، زیرا که سرعت اجرا را کاهش داده و باعث بوجود آمدن اثار جانبی ملال آوری زیادی می شود.

اگر از عملگر == استفاده کنید، رشته های (که مقادیر یکسان دارند) یکسان تلقی می گردند.

مثال:

نمونه ده

1
2
3
4
5
<script>
    var x = "John";              // x is a string
    var y = new String("John");  // y is an object
    document.getElementById("demo").innerHTML = (x == y);
</script><button></button>
امتحان کنید

اما چنانچه از عملگر === استفاده کنید، رشته هایی که فقط مقادیر یکسان دارند دیگر کاملا یکسان محسوب نمی شوند زیرا که عملگر ذکر شده انتظار دارد رشته ها از نظر مقدار و نوع با هم یکی باشند.

مثال:

نمونه یازده

1
2
3
4
5
<script>
    var x = "John";              // x is a string
    var y = new String("John");  // y is an object
    document.getElementById("demo").innerHTML = (x === y);
</script><button></button>
امتحان کنید

حتی بدتر اشیا هستند که نمی توان آن ها را با هم مقایسه کرد.

مثال:

نمونه دوازده

1
2
3
4
5
<script>
    var x = new String("John");  // x is an object
    var y = new String("John");  // y is an object
    document.getElementById("demo").innerHTML = (x == y);
</script><button></button>
امتحان کنید

مهم : اشیا را نمی توان با هم مقایسه کرد.

خصوصیت ها و متدهای رشته

مقادیر اولیه مانند "John Doe" قادر به گرفتن خصوصیت و متد نیستند (زیرا که این مقادیر اولیه شی محسوب نمی شوند).
اما در جاوا اسکریپت این امکان برای مقادیر اولیه وجود دارد که متد و خصوصیت دریافت کنند، زیرا که جاوا اسکریپت هنگام اجرای متدها و خاصیت ها (property) با مقادیر اولیه مانند شی برخورد می کند.

خاصیت های شی string

شرح
خاصیت
تابعی را که نمونه ی اولیه (prototype) شی string را ایجاد کرده بازمی گرداند / نام تابع سازنده شی مورد نظر را بر می گرداند.
constructor
طول یک رشته را برمی گرداند / تعداد کاراکترهای عبارت متنی را باز می گرداند
length
قابلیت افزودن خاصیت ها و متدهای جدید به شی را فراهم می آورد
prototype
شرح
متد
کاراکتری با اندیس مشخص شده (که دارای موقعیت معینی می باشد یا شماره ی مکان قرار گیری آن تعریف شده) را باز می گرداند / برای نمايش مقدار يک کاراکتر در متغير رشته ای بکار می رود
charAt()
به منظور نمايش کد اسکی يک کاراکتر در متغير رشته ای بکار گرفته می شود / Unicode کاراکتر مورد نظر را از موقعیت مشخص شده (دارای اندیس معین است) باز می گرداند
charCodeAt()
چندین رشته را بهم متصل کرده، سپس کپی از رشته های به هم چسبانده شده برمی گرداند / از اين متد جهت الحاق کردن دو يا چند متغير رشته ای به هم استفاده می شود
concat()
مقادیر Unicode را به حروف (کاراکتر) تبدیل می کند
fromCharCode()
شماره (اندیس) محل قرار گيری اولين نمونه يک حرف يا کلمه را در يک متغير متنی بر می گرداند
indexOf()
شماره (اندیس) محل قرارگیری آخرین نمونه ی حرف یا کلمه را در یک متغیر متنی باز می گرداند
lastIndexOf()
دو رشته را در محل جاری با هم مقایسه می کند
localeCompare()
از اين متد برای جستجو يک حرف يا کلمه خاص در يک متغير متنی استفاده می شود
match()
به منظور برای جايگزين کردن يک حرف خاص در متغير متنی و جايگزين کردن آن با يک مقدار جديد استفاده می شود
replace()
در یک رشته بدنبال مقدار معین جستجو کرده و موقعیت یا محل قرار گیری مقدار مورد نظر را باز می گرداند
search()
بخشی از یک رشته را برش داده و بیرون می کشد، سپس یک رشته ی جدید باز می گرداند. به منظور جستجو بدنبال يک حرف يا کلمه ی خاص در متغير متنی بکار می رود
slice()
یک رشته را به آرایه ای از زیر رشته ها (یک قسمت متوالی از یک رشته) تقسیم می کند / برای تقسيم يک متغير متنی به آرايه یا مجموعه ای از کاراکترها استفاده می گردد
split()
از اين متد برای برش و استخراج تعداد معينی از کاراکترهای يک متغير متنی استفاده می شود
substr()
متدی است که امکان استخراج یا برش دادن بخشی از یک رشته (حروف رشته) را بین دو نقطه ی تعیین شده بوجود می آورد / این تابع به منظور برش تعداد مشخصی از کاراکترهای يک متغير متنی بين دو نقطه معین مورد استفاده قرار می گیرد
substring()
نوشته های یک رشته را بر اساس محل میزبان (host) با حروف کوچک نمایش می دهد.
toLocaleLowerCase()
یک رشته را با درنظر گرفتن و بر اساس مکان جاری میزبان (host) به حروف بزرگ تبدیل می کند
toLocaleUpperCase()
کاراکترهای یک رشته را به حروف کوچک تبدیل می کند
toLowerCase()
مقدار یک شی string را برمی گرداند
toString()
کاراکترهای رشته را به حروف بزرگ تبدیل می کند، در واقع با استفاده از این تابع می توان نوشته ی یک رشته را با حروف بزرگ نمایش داد
toUpperCase()
فاصله یا فضای خالی را از هر دو طرف رشته حذف می کند
trim()
مقادیر اولیه ی یک شی string را باز می گرداند
valueOf()
مشاهده فیلم آموزشی
1394/07/27 11262 2840
رمز عبور : tahlildadeh.com یا www.tahlildadeh.com
نظرات شما

نظرات خود را ثبت کنید...