آنچه که در دوره بلاک چین (Blockchain) میآموزیم
بلاکچین در واقع نوعی دفترکل(دفترثبت اعتبار) است که به صورت پیوسته در حال رشد است
و در رکورد داده ها را به صورت دائم در محیطی امن، مبتنی بر ترتیب زمان و به شیوه
ای غیر قابل تغییر ذخیره می کند.
اما این مفاهیم به چه معنی هستند؟
دفترثبت اعتبار : در این جا به معنی فایلی حال افزایشی است که تراکنش‌ها به آن
معرفی می شود.
دائمی: به آن معنی است که تراکنش پس ازورود به بلاکچین، به طور دائم در آن حضور
خواهد داشت
امن : جاگذاری اطلاعات توسط بلاکچین به شیوه‌ای امن صورت می گیرد.این فناوری با
بهره گیری از شیوه های رمزگذاری بسیار پیشرفته از قفل شدن اطلاعات در درون بلاکچین
اطمینان حاصل می کند.
مبتنی بر ترتیب زمانی : یعنی هر تراکنش تنها پس از انجام تراکنش قبلی و به صورت
سلسله مراتبی ثبت می شود
غیر قابل تغییر: پس از جاگذاری تراکنش ها درون بلاکچین امکان تغییر دفترکل وجود
نخواهد داشت.
بلاکچین در واقع زنجیره ای از بلوک هاست است که اطلاعات و داده‌ها را ذخیره می
کند. هر بلوک تراکنش های معرفی شده به سیستم را درون خود ذخیره می کند و پس از
تکمیل ظرفیت، به عنوان یک پایگاه داده همیشگی و غیر قابل تغییر به بلاکچین اضافه می
شود.پس از تکمیل ظرفیت هر بلوک یک بلوک جدید ایجاد می شود.
توجه
از بلاکچین می توان در انتقال امن پول، اموال، قراردادها و ... مطمئن شد. بدون آن
که نیاز به واسطی مانند بانک یا دولت ها باشد. بلاکچین در اصل یک پروتوکل
نرم‌افزاری است که کارکرد آن بدون وجود اینترنت امکان‌پذیر نخواهد بود.
چه کسی از بلاکچین استفاده می کند؟
هدف از ایجاد بلاکچین ذخیره و توزیع اطلاعات دیجیتالی با عدم امکان ویرایش می باشد.
به این ترتیب، بلاکچین پایه و اساس دفاتر غیرقابل تغییر یا سوابق تراکنش هایی است
که نمی توان آنها را تغییر داد، حذف کرد یا از بین برد. به همین دلیل است که از
بلاکچین ها به عنوان فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) نیز یاد می شوند.
با اینکه این این تکنولوژی برای اولین به عنوان یک پروژه تحقیقاتی در سال 1991 مطرح
شده بود، اما اولین بار با ظهور بیتکوین در سال 2009 به عموم مردم شناخته شد. از آن
سال به بعد بلاکچین با ظهور دیگر فناوری ها از جمله ارز های دیجیتال، اپلیکیشن های
مالی غیر متمرکز(DeFi)، توکن های غیر مثلی(NFT) و قرار دادهای هوشمند بیش از پیش
مورد استفاده قرار گرفته است.
چه کسی بلاک چین را اختراع کرد؟
فناوری بلاکچین اولین بار در سال 1991 توسط استوارت هابر و و.اسکات استورنتا مطرح
شد. این دو محقق در تلاش برای پیاده سازی سیستمی بودند که در ان امکان دستکاری مهر
های زمانی وجود نداشت. در اواخر دهه 1990، نیک سابو،که یک رمزنگار حرفه‌ای بود،
پیشنهاد استفاده از یک بلاکچین برای ایمن کردن سیستم پرداخت دیجیتال، معروف به بیت
گلد(BitGold) (که هرگز اجرا نشد) را ارائه کرد.
بیتکوین چیست؟
ساتوشی ناکاموتو برای اولین بار در سال 2008 بیتکوین را در مقاله خود معرفی کرد.
بیتکوین یک ارزدیجیتال(یا ارز مجازی) است که برای تولید و مقررسازی واحد های پولی
از روش های رمزنگاری استفاده می کند. بیتکوین در واقع اولین و در حال حاضر با ارزش
ترین ارزدیجیتال تلقی می شود.
بیتکوین نوعی دارایی دیجیتالی است که امکان خرید، فروش، و انتقال امن آن بر بستر
اینترنت وجود دارد. از بیتکوین می توان در ذخیره کالاهای ارزشمندی مانند طلا و نقره
نیز استفاده کرد. همچنین می توان از بیتکوین به منظور خرید محصولات و خدمات و انجام
پرداخت الکترونیکی استفاده کرد.
تفاوت بیتکوین با دیگر ارزهای سنتی مانند دلار، یورو و پوند در امکان انجام امن
خرید و تبادل آن در بستر اینترنت می باشد. بیتکوین فاقد شکل فیزیکی مانند سکه و یا
اسکناس است. بر روی بستر بیتکوین می توان بدون نیاز به بانک، کارت اعتباری فیزیکی و
یا وجود هیچ واسطه‌ای دیگر بیتکوین را به صورت امن و بسیار سریع به دیگری انتقال
داد و یا برای انجام خرید از آن استفاده کرد.
آینده بلاک چین به چه سمتی حرکت می کند؟
در میان فناوری های جدید و توسعه روزمره کاربردی های عملی برای این فناوری‌ها،
بلاکچین، به کمک بیتکوین و ارزهای دیجیتال به شهرت تقریبا زیادی دست پیدا کرده است.
بلاکچین این روزها زینت کلام خیلی از سرمایه‌گذاران است و افق امید برای این فناوری
تا جایی پیش می رود که بتواند به عملیات و فعالیت های دولتی دقت، اثربخشی، امنیت،
ارزانی و بی نیازی از واسطه ها را بیافزاید.
با ورود به دهه سوم توسعه بلاکچین ها، سوال این نیست که "آیا شرکت های بزرگ و قدیمی
تر از این تکنولوژی استفاده خواهند کرد" بلکه آن است که "چه زمانی این شرکت ها شروع
به استفاده از بلاکچین خواهند کرد.امروز می بینیم که از توکن های غیر مثلی و توکن
سازی برای دارایی ها به طور فزاینده استفاده می شود.بی شک دهه بعد شاهد مهمترین
دوره تاریخی برای این فناوری خواهیم بود.
