آموزش دستورات sql

از Constraints برای تعیین قوانینی برای داده ها در یک جدول استفاده می شود. اگر تناقضی بین محدودیت های تعیین شده و data action وجود داشته باشد، محدودیت ها جلوی action فوق را گرفته و اجرا نمی گردد. محدودیت ها می توانند هنگام ایجاد یک جدول مشخص شوند (در دستور CREATE TABLE) یا بعد از اینکه جدول ایجاد شد (با دستور ALTER TABLE)

به طور پیش فرض یک ستون می تواند حاوی مقدار خالی (NULL) باشد. محدودیت NOT NULL یک ستون را محدود می کند که مقدار خالی را قبول نکند. محدودیت NOT NULL یک field را وادار می کند که همیشه حاوی مقداری باشد، این بدان معناست که شما نمی توانید record جدیدی را بدون اضافه کردن مقداری به این field وارد کنید یا تغییر دهید.

آموزش محدودیت UNIQUE در SQL

آموزش محدودیت PRIMARY KEY در SQL

آموزش محدودیت FOREIGN KEY در SQL

آموزش محدودیت CHECK در SQL

توابع ISNULL و NVL و IFNULL و COALESCE در SQL به جدول “Products” در زیر نگاه کنید:

دستور SELECT برای انتخاب داده از یک پایگاه داده استفاده می شود . نتیجه در جدول نتایج که result-set نامیده می شود ذخیره میگردد . فرم دستور SELECT select column_name,column_name from table_name;

در یک جدول یک ستون ممکن است حاوی داده های تکراری باشد و بعضی مواقع شما می خواهید تنها لیستی را تهیه کنید که مشخصاً داده های مختلف (distinct) در آن باشد. از کلید واژه DISTINCT میتوان برای بازگرداندن مقادیر مشخصاً متفاوت استفاده کرد. فرم دستور SELECT DISTINCT SELECT DISTINCT column_name , column_name FROM table_name;

عبارت WHERE برای استخراج رکوردهایی استفاده می شود که در طبقه بندی بخصوصی جای می گیرند. فرم عبارت WHERE SELECT column_name,column_name FROM table_name WHERE column_name operator value;

عملگرهای AND و OR برای فیلتر کردن record ها براساس بیشتر از یک شرط استفاده می شوند . عملگر AND رکوردی را نمایش می دهد که هم شرط اول و هم شرط دوم در آن صدق کند . عملگر OR رکوردی را نمایش می دهد که یا شرط اول و یا شرط دوم در آن صدق کند.

ORDER BY برای مرتب کردن نتیجه result-set استفاده می شود . کلید واژه ORDER BY برای مرتب کردن نتیجه result-set در یک یا چند ستون استفاده می شود . کلید واژه ORDER BY به صورت پیش فرض record ها را به صورت صعودی مرتب می کند. برای مرتب کردن record ها به صورت نزولی می توانید از کلید واژه DESC استفاده کنید.

دستور INSERT INTO برای واردکردن record جدید به جدول استفاده می شود . می توان دستور INSERT INTO را به دو صورت نوشت:

در این مقاله به آموزش دستور UPDATE در SQL می پردازیم؛ از دستور UPDATE برای به روز رسانی record های موجود در یک جدول استفاده می شود.

از دستور DELETE برای حذف record ها در یک جدول استفاده می شود. دستور DELETE برای حذف سطرها در یک جدول استفاده می شود. فرم دستور DELETE DELETE FROM table_name WHERE some_column=some_value;

SQL Injection می تواند پایگاه داده شما را نابود کند. استفاده از SQL در صفحات وب در فصل های قبل بیرون کشیدن و بروزرسانی داده های پایکاه داده را با استفاده از SQL آموختید. وقتی از SQL برای نمایش داده در صفحه وب استفاده می شود معمولا به کاربران وب این اجازه داده می شود تا مقادیر مورد نظرشان جهت جستجو را وارد نمایند.

عبارت SELECT TOP برای مشخص کردن تعداد رکوردهایی که می خواهیم برگردانده شود استفاده می شود. عبارت TOP در جداول بزرگ با هزاران record می تواند بسیار مفید باشد. بیرون کشیدن تعداد زیادی از رکوردها می تواند روی عملکرد تاثیر گذارد.

عملگر LIKE در عبارت WHERE براي پيدا کردن يک الگوي خاص در يک ستون استفاده مي شود. فرم عملگر LIKE به صورت: SELECT column_name(s) FROM table_name WHERE column_name LIKE pattern;

عملگر IN به شما اين امکان را مي دهد که چندين ارزش )مقدار) را در عبارت WHERE مشخص کنيد. فرم عملگر IN SELECT column_name(s) FROM table_name WHERE column_name IN (value1,value2,...);

ملگر BETWEEN برای انتخاب مقادیر بین یک محدوده استفاده می شود. عملگر BETWEEN برای انتخاب مقادیر بین یک محدوده استفاده می شود. مقدارها می توانند اعداد، متن و یا تاریخ باشند.

کلید واژه Join برای ترکیب سطر های دو یا چند جدول به کار می رود. رایج ترین نوع Join – Inner join (پیوند ساده) است که تمام سطر هایی از جدول های گوناگون را که از شرط Join پیروی می کنند فرا می خواند.

کلید واژه INNER JOIN سطرهایی از هر دو جدول را انتخاب می کند که حداقل یک داده متناظر در ستون های مرتبط با هم داشته باشد.

کلید واژه LEFT JOIN تمام سطر های جدول سمت چپ (table1) و آندسته از سطر های جدول سمت راست (table2) را که با جدول سمت چپ متناظر است فرا می خواند. اگر در جدول سمت راست سطر متناظری وجود نداشته باشد نتیجه در سمت راست صفرخواهد بود.

نحوه استفاده از کلید واژه RIGHT JOIN در پایگاه داده در این آموزش از نمونه پایگاه داده مشهور Northwind استفاده خواهیم کرد. جدول زیر از میان جدول "Orders" انتخاب شده است:

کلید واژه FULL OUTER JOIN تمام ردیف های جدول سمت چپ (table1) و سمت راست (table2) را فرا می خواند. کلید واژه FULL OUTER JOIN نتایج بدست آمده از پیوند های چپ و راست را با یکدیگر ترکیب می کند. فرم کلید واژه FULL OUTER JOIN

عملگر UNION نتیجه دو یا چند دستور SELECT را با یکدیگر ترکیب می کند. عملگر UNION برای ترکیب نتایج دو یا چند دستور SELECT استفاده می شود. توجه داشته باشید که هر دستور SELECT در عملگر UNION باید تعداد ستونهای یکسانی را برگردانند. همچنین ستونها باید Data Type یکسانی داشته باشند. علاوه بر این ستونها در هر دستور SELECT باید به یک صورت مرتب شده باشند.

در SQL می توانید اطلاعات را از یک جدول به داخل جدول دیگری کپی نمایید. دستور SELECT INTO داده ها را از یک جدول بر می دارد و در جدولی دیگر وارد می کند. فرم دستور SELECT INTO

در SQL می توان اطلاعات را از یک جدول به جدول دیگر کپی کرد. عبارت INSERT INTO SELECT داده ها را از یک جدول کپی کرده و در جدول دیگری وارد می نماید. سطر های جدول مقصد در این پروسه بدون هیچگونه تغییر باقی می ماند. فرم عبارت INSERT INTO SELECT با استفاده ازعبارت زیر می توانیم تمام ستون ها را از یک جدول به جدول دیگری کپی کنیم:

مقادیر NULL در SQL مقادیر NULL نشانگر داده های ناشناخته و گم شده است. به طور پیش فرض، یک ستون از جدول می تواند مقدار NULL را در خود نگه دارد. در این فصل می خواهیم عملگرهای IS NULL و IS NOT NULL را توضیح دهیم:

عبارت GROUP BY در ترکیب با توابع aggregate استفاده می شود تا نتیجه را بر اساس یک یا چند ستون گروه بندی کند.

از آنجا که عبارت WHERE نمی تواند به همراه توابع aggregate استفاده شود عبارت HAVING به این منظور به SQL اضافه شد.

از SQL Aliases برای نام گذاری موقتی یک جدول یا ستون استفاده می شود. از SQL Aliases برای نام گذاری موقتی یک جدول یا ستون در پایگاه داده استفاده می شود.

دستور CREATE DATABASE برای ایجاد یک پایگاه داده استفاده می شود. فرم دستور CREATE DATABASE CREATE DATABASE dbname;

با استفاده از دستور CREATE TABLE می توان یک جدول جدید در دیتابیس ایجاد کرد. نحوه ی استفاده از این دستور به شرح زیر می باشد:

آموزش محدودیت DEFAULT در SQL

آموزش دستور Create Index در SQL

آموزش دستور DROP INDEX در SQL

آموزش دستور ALTER TABLE در SQL

آموزش افزایش فیلدها در sql آموزش sql Auto-Increment یا افزایش خودکار، اجازه می دهد که یک شماره منحصر به فرد، برای سطر جدیدی که درجدول وارد می شود، تولید شود.

در SQL Sever میتوان نتایج یک کوئری را در قالب یک جدول نشان داد، به این جداول که حالت مجازی دارند و حاصل کوئری ها هستند، Veiw میگویند. همانطور که گفته شد ویوها اطلاعات خود را از نتیجه کوئری ها بدست می آورند یعنی بدون این که داده ها را به صورت فیزیکی در دیتابیس ذخیره کنند، امکان کار کردن با آنها را فراهم میکنند.

FIRST() - اولین مقدار ستون را بر می گرداند LAST() - آخرین مقدار ستون را بر می گرداند MAX() - بزرگترین مقدار ستون را بر می گرداند MIN() - کوچکترین مقدار ستون را بر می گرداند

در این آموزش از نمونه پایگاه داده مشهور Northwind استفاده خواهیم کرد. جدول زیر از میان جدول "Products" انتخاب شده است

تابع COUNT در SQL برای شمارش تعداد ردیف های موجود در یک جدول یا ویو به کار میرود. در این مقاله حالت های مختلف تابع COUNT را بررسی میکنیم.

روش جایگزین جهت استفاده از تابع FIRST() در SQL Server, MySQL و Oracle فرم دستور در SQL Server

تابع LAST آخرین داده را از ستون انتخابی بر می گرداند.

مثال استفاده از تابع MAX در این آموزش از نمونه پایگاه داده مشهور Northwind استفاده خواهیم کرد.

مثال استفاده از تابع MIN در این آموزش از نمونه پایگاه داده مشهور Northwind استفاده خواهیم کرد.

تابع SUM()جمع کل ستون عددی را بر می گرداند. فرم دستور SUM() در SQL مثال استفاده از تابع SUM()

نحوه استفاده از تابع UCASE() در پایگاه داده در این آموزش از نمونه پایگاه داده مشهور Northwind استفاده خواهیم کرد. جدول زیر از میان جدول "Customers" انتخاب شده است:

نحوه استفاده از تابع LCASE در پایگاه داده در این آموزش از نمونه پایگاه داده مشهور Northwind استفاده خواهیم کرد. جدول زیر از میان جدول "Customers" انتخاب شده است

نحوه استفاده از تابع MID() در پایگاه داده در این آموزش از نمونه پایگاه داده مشهور Northwind استفاده خواهیم کرد

نحوه استفاده از تابع LEN() در پایگاه داده در این آموزش از نمونه پایگاه داده مشهور Northwind استفاده خواهیم کرد.

برخی از سیستم های پایگاه داده ای عمل گرد کردن را به روش متفاوت تری از روش های معمول انجام می دهند. اغلب افراد تصور می کنند که تابع ROUND() اعداد را به نزدیکترین عدد کامل گرد می کند. در حالیکه بسیاری از DBMS ها از روش "Bankers Rounding" استفاده می کنند.

نحوه استفاده از تابع GetDate () در پایگاه داده در این آموزش از نمونه پایگاه داده مشهور Northwind استفاده خواهیم کرد.

نحوه استفاده از تابع FORMAT در پایگاه داده در این آموزش از نمونه پایگاه داده مشهور Northwind استفاده خواهیم کرد.

انواع داده های تاریخ در SQL MySQL برای ذخیره مقادیر تاریخ و یا تاریخ / ساعت در پایگاه داده از فرمت های زیر استفاده می کند:

SQL چه کارهایی انجام می دهد؟ · از SQL میتوان برای اجرای query ها در پایگاه داده استفاده کرد. · از SQL میتوان برای استخراج داده ها از پایگاه داده استفاده کرد. · از SQL میتوان برای ورود record ها در پایگاه داده استفاده کرد. · از SQL میتوان برای بروز رسانی record ها در پایگاه داده استفاده کرد. · از SQL میتوان برای حذف record ها در پایگاه داده استفاده کرد. · از SQL میتوان برای ایجاد پایگاه داده های جدید استفاده کرد. · از SQL میتوان برای ایجاد جداول جدید در پایگاه داده استفاده کرد. · از SQL میتوان برای ساخت stored procedures[3] در پایگاه داده استفاده کرد. · از SQL میتوان برای ایجاد view در پایگاه داده استفاده کرد. · از SQL میتوان برای تنظیم سطوح دسترسی[4] جداول، procedures و view ها استفاده کرد. SQL یک استاندارد است، اما ...

آموزش SQL

یک پایگاه داده اغلب از شامل یک یا چند جدول است. هر جدول با یک اسم شناخته می شود. (مثلا: "Customers" یا "Orders") جداول شامل record ها یا سطر های حاوی داده می باشند.

توسعه دهندگان (developer) های SQL باید در هنگام ایجاد جدول تعیین کنند که چه نوع داده در داخل هر ستون از جدول ذخیره خواهد شد. نوع داده یک برچسب و نوعی راهنما برای SQL است تا بداند چه نوع داده ای قرار است داخل هر ستون قرار گیرد و همچنین تعیین می کند SQL باید چگونه با داده های ذخیره شده برخورد کند.